FOTO'S & NIEUWTJES
Op deze pagina de laatste 'Hoge-Boomgaardnieuwtjes'. De meest verse steeds bovenaan, dus u leest terug in de tijd (als u niet onderaan begint).
UIT DE OUDE DOOS
IJsbloemen. Onze eerste winter hier. Met de warmte nu, helpt kijken hiernaar al voor wat verkoeling.
De laatste weken laten zich weer heel veel reeën zien op ons terrein. Ook een moeder met twee kleintjes. Dit kleintje ging er al zelfstandig op uit; het stond wel een kwartier rustig te grazen. Ze zijn altijd leuk om te zien, al houden we ze graag buiten de tuin.
Ook de bloemen hebben last gehad van de hoge temperaturen. Van de gladiolen en crocosmea's zijn er maar enkele die dat te boven zijn gekomen. Gelukkig zijn er nog bloemen genoeg om boeketten in huis en gastenkamers te kunnen neerzetten.
Het was erg lang warm en heel droog. De schapen krijgen dus hooi, want de groene sprietjes zijn even op.
Vrijmibo (vrijdagmiddagborrel).
In eerdere jaren vonden we al een paar keer de in Nederland zeldzame traliezwam op ons terrein. Nu kwamen we deze tegen. Ook een heel bijzondere, en ook uit de stinkzwammenfamilie. Sprekend een inktvis, en daar is deze paddenstoel dan ook naar genoemd: de inktviszwam. In het Frans en Engels wordt hij ook wel, letterlijk vertaald, Duivelsvingers genoemd.
De eenjarigen gaan de grond in. Hier plant Jos de borders rond het terras in. De eerste cosmea's bloeien al. Als alles bloeit volgt een nieuwe foto!
Het bordes kleurt groen. De hosta's staan er blakend bij dit jaar.
De kweepeer bloeit. Alleen al voor zijn bloesem de moeite waard.
Ze groeien als kool. Volgende week verspenen. Meer dan duizend eenjarigen.
Vooralsnog gaat het voorspoedig. Verschillende soorten Cosmea, Zinnia en Tagetes (waaronder eentje die aan Cosmea doet denken; hetzelfde vlinderachtige) kwamen al snel op, en ook de Lavatera, Chinese astertjes, Kattesnorren, Ageratum (witte en gele), Lobelia en nog veel meer laten zich al zien. Maar er zijn er waarvoor we nog geduld moeten hebben.
We hebben weer gezaaid. Vooral veel éénjarigen, om zoals ieder jaar de hele zomer bloeiende borders te hebben. Gezien het af en toe nog erg grote verschil tussen dag- en nachttemperatuur, houden we wel of niet schaduwdoek, ventilator of bijverwarmen, goed in de gaten.
We werken het jaar rond in de tuin. Ook als we er eens een keer niet zo'n zin in hebben. Dan helpt het dat we van tijd tot tijd hulp krijgen. Zodra we gaan tuinieren, komt deze supporter mentale steun verlenen.
De wildvorm van de hyacint. Hier stammen al die bedwelmend geurende, reuzehyacinten van af. In geur doen deze er niet voor onder.
Een andere lentebode in de tuin: de witte helleborus die we als zaailing van onze vriendin Françoise hebben gekregen.
UIT DE OUDE DOOS Jeugdportretje van Bobby. Misschien wel een van onze leukste schapen. In elk geval een schaap waar veel van onze gasten als een blok voor vallen.
Een bijzondere vorm van de korenbloem: de Centaurea graminifolia. Bloeit hier overal in het wild.
Het is een moderne open-frontstal geworden: licht, luchtig en ruim. Je kunt gerust speken van een schapenpaleis. Hier zijn ze er voor de eerste keer. Alsof het altijd zo geweest is.
Een van onze klussen voor het naseizoen van 2024: een onderkomen bouwen voor onze schapen. Zodat ze op een gezonde manier kunnen schuilen.
